Robert, Loes en Jan hadden zich aangemeld voor de 2-daagse Berkel Kanorally die oorspronkelijk de eerste dag zou starten bij het Duitse Ellewick om te eindigen in Borculo en de tweede dag in Zutphen zou eindigen. Maar omdat bij de inschrijving de waterstand in Duitsland zo laag was dat er in het Duitse deel van de Berkel niet gevaren kon worden en het ook nog niet zeker was van waaraf in Nederland gevaren kon worden, hebben we alleen voor de zondag ingeschreven.
De start was tussen 9.00 en 10.00 uur bij de loods van de Berkelzomp in Borculo, maar bij aankomst voor 9.00 uur bleek bijna iedereen al vertrokken te zijn. Dus wij, geholpen door onze grootste fans Ruud en Ria, ook meteen maar het water in gegaan.
Lekker op ons gemak op weg met een klein maar wel gezellig ploegje.
Via een vrij smal stuk kwamen we in de Berkel, waar we na een kilometer varen onze anorak al uittrokken: het werd al lekker warm zo vroeg in de ochtend. Dit in tegenstelling tot de zaterdag, toen moesten de deelnemers een uur schuilen voor een pittige onweersbui (hagelbui).
Rustig peddelend richting Lochem kwamen we nog een aantal skiffers tegen (ideetje voor onze roeiers?). Na een aantal overdragingen kwamen we aan bij het clubgebouw van LKV Njord in Lochem waar we ontvangen werden met koffie en koeken. Ook het aanwezige toilet werd op prijs gesteld. Na Lochem kwam het mooiste deel van de Berkel: een ouderwets meanderend riviertje.
Wel moesten we tot Zutphen zes stuwen bedwingen. Maar ook dat went.
Wat niet went was dat we onderweg bij Almen een picknicktafel met een parasol midden in het water tegen kwamen,
gevolgd door een klein blokhutje waar een enthousiaste boer met zijn kinderen zelfgemaakte biologische hamburgers en rookworst op een BBQ aan het bakken was en die tussen een broodje verpakt voor een hele schappelijke prijs verkocht. Daar konden we niet zo maar aan voorbij varen. Dus maar aansluiten in de rij.
Net voor Almen waren we precies op tijd om de start een zwemwedstrijd mee te maken, waarna Robert onder veel applaus van het publiek met zijn supersnelle boot als eerste de finish passeerde.
Het muzikaal eerbetoon daarna mocht er ook zijn:
Voor Zutphen werden nog zelf gevangen en gekookte rivierkreeftjes aangeboden, maar die hebben we maar overgeslagen. De aankomst in Zutphen, drie op een rij, was een officiële gelegenheid; een deftige felicitatie en uitgebreid op de foto. Al met al een geslaagde tocht.
Dat het zo’n fijne tocht was ligt natuurlijk niet alleen aan het mooie weer en het gezelschap, want de Berkel is, voor wie niet opziet tegen het overdragen bij de vele stuwen, een prachtig stuk om te varen. Echt voor herhaling vatbaar.
Als verrassing kregen we van Guido de onderstaande afbeelding: Jan, Loes en Robert finishen in Zutphen en halen de krant!
(tekst: Jan, bewerking: Robert)