In de weekenden van 26, 27 juni en 4, 5 september trokken de jeugd Kanopolo spelers van Het Anker naar het NK Kanopolo bij Odysseus in Alkmaar en Rijnland in Leiderdorp.
Op 26 juni, met de slaap nog in de ogen vertrokken de spelers ‘s ochtends om zeven uur vrolijk gemutst naar Noord-Holland.
Ons team bestond dit weekend uit Marijn, Thibo, Daan, Koen, Teun en Guus aangevuld met Wiebe als dispensatie-speler en gecoacht door Judith.
Aangekomen in Alkmaar was het team onder de indruk van de mooie locatie en de uitrusting en kunde van de andere teams. Met al die indrukken de eerste wedstrijd in, hup er tegenaan! Ai….die indrukken die het team in een korte tijd had opgedaan zorgde er helaas voor dat ze zelf de eerste helft geen indruk hebben achter gelaten, 5-0 achter.
Maar een paar ervaringen rijker. Daan had al even de groeten aan de vissen gedaan en het team kwam snel tot de conclusie dat ze beter moesten communiceren. En dat laatste werkte. De tweede helft slechts één tegentreffer, eindstand 6-0.
Tijd voor de jongens om uit te rusten en op naar de volgende wedstrijd met het vertrouwen dat ze als ze spelen zoals in de tweede helft ze hier niet voor niets zijn.
Maar eerst moeten we een wedstrijd fluiten. Zonder enige ervaring als scheidsrechter kan dat wel eens lastig worden en dus wordt de hulp ingeschakeld van een ander team en gaan we papegaaien. Judith en Erna (moeder van Marijn) volgen netjes de gebaren van de echte scheidsrechter op en volgen zo een snelcursus. En hierdoor zijn ze in staat op zondag een wedstrijd volledig zelfstandig te leiden.
Tijd voor de tweede wedstrijd. Met het vertrouwen uit de tweede helft van de eerste wedstrijd aan de bak! En ja hoor ze scoren! Helaas scoort de tegenpartij twee keer….eindstand 2-1. Een grotere domper dan dit verlies is het uitvallen van Teun tijdens de wedstrijd. Teun kreeg plots last van zijn pols en moest van het water af en ging met Mark, zijn vader, naar de spoedeisende hulp ter controle.
Maar de groei zit er in. Op naar de derde wedstrijd tegen de thuisploeg Odysseus. De eerste helft tegen dit sterke team eindigt in 1-1, het Anker bijt van zich af en de frustraties bij Odysseus nemen toe. In de tweede helft zet Odysseus een tandje bij met als eindresultaat de stand 3-1 voor Odysseus.
De wedstrijden voor de zaterdag zitten er op, tijd om naar de camping te gaan. Daar sloten ook Teun en Mark zich weer aan bij de groep, spelen op zondag zou voor Teun niet meer gaan maar naar huis toe gaan, dat echt niet!
‘s Avonds op de camping kon er van een lekkere barbecue genoten worden en daarna was het tijd om even uit te waaien op het strand. Marijn en Guus durfden het zelfs nog even aan het zoute water in te duiken. Terug op de camping werd er nog een potje weerwolven gespeeld en om 23:00 lag iedereen op bed. Rust dus voor de begeleiders!
Zondagochtend is iedereen lekker op tijd wakker. Het door sommige aangekondige ochtendhumeur is ver te zoeken en vrolijk gemutst gaan we naar het ontbijt weer terug naar de wedstrijd locatie. Daar is vandaag ook Ed aanwezig.
De eerste wedstrijd van de dag is tegen DKV, en gaat het vandaag gebeuren? Ja hoor! Eerste helft 4-1 voor!
Ondertussen is Koen ook gearriveerd, die was namelijk zaterdag verhinderd en sluit zich tijdens de eerste wedstrijd aan bij de rest.
De tweede helft is spannend het wordt 6-2….6-3…6-4…. nog 2 minuten te gaan….volhouden! En ja hoor! De eerste winst is binnen! 6-4 tegen DKV!
Ook op deze tweede dag moet er gefloten worden, en nu zonder begeleiding van een ander team. Dat verliep soepel. Alleen was Erna aan de overkant van het water en moest ze weer terug, maar gelukkig is er altijd wel iemand bereid met een Canadees over te steken….wel jammer dat dit resulteerde in een nat pak voor Werner (vader van Guus) die bij het instappen een halve eskimoteer actie in gang zet. De jeugd kwam wel even netjes aan hem vragen waarom hij in het water stond, wat hij daar deed en of hij een duikboot was. Heel lief van ze die interesse!
De tweede wedstrijd van de zondag gaat eerst gelijk op. Dan van 1-1 naar 3-2 achter en helaas bij ultieme pogingen gelijk te komen toch nog een tegentreffer. Eindstand 4-2!
Op naar de laatste wedstrijd….een lastige wedstrijd maar onze jongens bieden tegenstand. De eerste helft eindigt in 3-1 in ons nadeel. Langzaam slaat de vermoeidheid toe maar toch weten ze in de tweede helft nog een keer te scoren. Eindstand 5-2 verloren.
Einde van het eerste weekend, twee dagen met veel indrukken en ervaringen en zijn (om de cliché woorden maar de gebruiken) “gegroeid in het toernooi”. Dat belooft wat voor het tweede weekend!
Dus zo vertrokken we op zaterdag 4 september goed gemutst om 7 uur ‘s ochtends naar Leiderdorp. Dit keer zonder Judith, dus coach-loos omdat Louis van Gaal al een andere klus had en daarnaast toch geen verstand van Kanopolo heeft. Al snel bleek dat we geen onbekenden meer waren in Kanopolo-land, want bij een korte plaspauze aan de A12 werden we al herkend.
Aangekomen in Leiderdorp kon de voorbereiding voor de eerste wedstrijd beginnen. Een lastige wedstrijd direct, maar al snel bleek dat er door de trainingen van de afgelopen tijd grote stappen voor uit gezet waren. Het team kon meer weerstand bieden. Maar helaas niet voldoende weerstand om ook te winnen. De eerste wedstrijd eindigde in 5-0 verlies.
De tweede wedstrijd begon goed. Het Anker komt op voorsprong! En er ontstaat een spannende wedstrijd waarbij het spel heen en weer gaat. Helaas kunnen de jongens de voorsprong niet vasthouden en eindigt de wedstrijd uiteindelijk in een 2-1 verlies. Maar wat een verbetering ten opzichte van Alkmaar was er weer zichtbaar.
Op naar wedstrijd nummer 3, maar eerst tussen door nog even fluiten. En gelukkig kon je als scheidsrechter hier gewoon naar de overkant lopen.
De derde wedstrijd. De jongens moeten tegen DKV, de nummer 2 uit de tussenstand. De eerste helft gaat gelijk op en eindigt in 2-2. Zal het dan tegen deze tegenstander gebeuren? Tegen een ploeg met 2e klasse spelers? Op naar de tweede helft …..ai 3-2 achter…4-2….de 2e klasse spelers gaan hun best doen en dan wordt het wel heel lastig. Einde wedstrijd, 7-4.
Einde van de eerste dag. Op naar onze slaapplek. En laat die nu direct naast het NK-terrein bij Scouting van der Does-Liethrop zijn. De jongens konden al varend naar de overnachtingsplek toe. Daar aankomend moest er door een aantal nog even aan de waterscouts (en vooral aan de dames) getoond worden hoe goed ze kunnen eskimoteren.
Na het eten van pizza, lasagne en salade was het tijd voor een kampvuurtje. Rond 10:30 was er echter geen jeugdige meer buiten te bekennen, 1 voor 1 waren ze hun luchtbedje op gaan zoeken.
Zondagochtend tijd voor een ontbijtje en een klein verjaardagsfeestje. Maar vooral tijd voor de volgende wedstrijd. De eerste wedstrijd is tegen de nummer één. Aan het einde van de eerste helft staat het 3-0. Via ons liveblog was de stand netjes doorgegeven en kregen we al blije kreten terug. Er was vergeten door te geven dat het 3-0 achter was….
Odysseus heeft nog één overwinning nodig om zeker te zijn van het kampioenschap en ze gaan er dus vol voor. De wedstrijd eindigt uiteindelijk in een 7-0 verlies. Helaas….
Maar een opsteker voor het team is dat we van veel andere teams horen dat ze vinden dat ons team beter is geworden, maar vooral (en misschien nog wel het belangrijkste!) dat het zo’n leuk en gezellig team is. En die gezelligheid willen ze in Den Haag ook wel eens meemaken en zo worden we uitgenodigd voor een toernooi in oktober.
Ondertussen nog twee wedstrijden te gaan. De jongens worden zichtbaar moe en de puf gaat er vanaf. En toch krijgen ze meer en meer zelfvertrouwen en zien we meer doelpogingen. Maar ja, ze moeten er wel in.
De tweede wedstrijd van de zondag is een leuke wedstrijd om te zien. Het spel gaat gelijk op en zo eindigt de eerste helft dan ook in 1-1. Maar die vermoeidheid, die gooit roet in het eten. De scherpte is er een beetje af, de omschakelingen lopen niet. En als je dan met 2-1 achterkomt en je doelpogingen blijven pogingen, dan wordt het lastig.
Nog 1 wedstrijd te gaan. Gaat het er nog van komen? De vermoeidheid slaat nu echt toe. Ze komen in de eerste helft op een 2-0 achterstand. De jongens spelen nog wel fanatiek maar de pap lijkt echt op te zijn. Dan wordt het ook nog 3-0. Maar opgeven? Nee. Zelfs de begeleiding van de tegenstander gunt het na de vele doelpogingen aan onze jongens dat er eens eentje in gaat. Maar helaas, deze wedstrijd eindigt in 3-0.
Einde toernooi, een 7e plek! Een team die ten opzichte van juni gegroeid is en volgend jaar waarschijnlijk goed in de middenmoot mee kan doen.
En een team, waarvan door de begeleiders unaniem aangeven, dat het een leuk stel is!
Op naar de volgende toernooien…..
(foto’s zijn gemaakt door R T Udink; klik op de foto om meer foto’s te zien)
video van ons jeugdteam in actie
(tekst en video: Werner Willemsen)